آیت‌الله العظمی شیرازی: قرآن کریم در زمان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله کامل شد به همین صورتی که هم اکنون در دست ما هست
نشست علمی روزانه آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی، شنبه شب چهاردهم ماه مبارک رمضان سال 1446 برگزار شد، در این نشست هم‌چون جلسات پیشین، ایشان به سوال‌های حاضران در جلسه، پیرامون مسائل مختلف فقهی پاسخ دادند.
آیت الله العظمی شیرازی با اشاره به اینکه نزد برخی از افراد مشهور شده که عثمان قرآن را جمع آوری و تدوین کرد، فرمودند: این مطلب سخن ناصوابی است بلکه او، مصحف هایی را که نزد اصحاب پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وجود داشت را جمع‌آوری کرد، و به آتش کشید.
معظم له هم چنین تاکید فرمودند: قرآن کریم در زمان پیامبر اکرم کامل شده، و از اصحاب آن حضرت و دیگران به ما رسیده است، و در تواتر، عدالت، وثاقت، و بلوغ شرط نیست، لذا اگر خبری متواتر شود، موجب علم خواهد شد.
ایشان در ادامه فرمودند: در یک مرحله کل قرآن کریم به صورت یکجا بر پیامبر اکرم نازل شده که آن حضرت تمامی آیات قرآن را حفظ داشتند، و هم چنین به صورت تدریجی نیز در حوادث و رخدادهای خاص هم آیاتی به مناسبت بر ایشان نازل می شده است.
آیت الله العظمی شیرازی هم چنین با تاکید مجدد بر کامل شدن قرآن کریم در زمان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به همین صورتی که در دست ما هست، فرمودند: از پیامبر اکرم در ثواب ختم قرآن کریم، روایاتی نقل شده که مشخص می‌شود قرآن کریم در زمان پیامبر اکرم کامل شده است.
ایشان در رابطه با کیفیت جمع‌آوری و تدوین قرآن به گونه‌ای که الان به دست ما رسیده است، فرمودند: این مسأله در قرآن کریم اشاره نشده است، ولی از آن جهت که قرآن کریم بیان کرده است: «ما آتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوه» (حشر / 7) و پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در حدیث متواتر ثقلین «إِنِّي تَارِكٌ فِيكُمُ الثَّقَلَيْنِ أَمَا إِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا كِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِي أَهْلَ بَيْتِي فَإِنَّهُمَا لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ الْحَوْضَ»، بنابراین، کلام اهل بیت علیهم السلام هم در حجیت مانند ظواهر قرآن است.
و نیز در روایاتی بیان شده است که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمودند یک ختم قرآن فلان مقدار ثواب را دارد که ظاهر آن ختم، کامل قرآن است، از این روایت برداشت می‌شود که قرآن در زمان پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به طور کامل جمع‌آوری شده بود.
یکی از آن روایات عبارت است از موثقۀ سکونی از امام صادق علیه‌السلام که آمده است: «قِيلَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَيُّ الرِّجَالِ خَيْرٌ؟ قَالَ: الْحَالُّ الْمُرْتَحِلُ، قِيلَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، وَ مَا الْحَالُّ الْمُرْتَحِلُ؟ قَالَ: الْفَاتِحُ الْخَاتِمُ الَّذِي يَفْتَحُ الْقُرْآنَ وَ يَخْتِمُهُ فَلَهُ عِنْدَ اللَّهِ دَعْوَةٌ مُسْتَجَابَةٌ» (بحار الأنوار، ج89، ص205، ح4) و در روایتی دیگر نقل شده: «سُئِلَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وآله أَيُّ النَّاسِ خَيْرٌ؟ قَالَ: الْحَالُّ الْمُرْتَحِلُ، أَيِ الْفَاتِحُ الْخَاتِمُ الَّذِي يَفْتَحُ الْقُرْآنَ وَ يَخْتِمُهُ فَلَهُ عِنْدَ اللَّهِ دَعْوَةٌ مُسْتَجَابَةٌ» (بحار الأنوار، ج89، ص205، ح7).
