آیت‌الله العظمی شیرازی: اگر فقیه و یا مکلف پس از مراجعه به منابع فقه، وظیفه شرعی خود را به دست نیاورد و دچار ابهام و شک شد، باید از اصول عملیه استفاده کند
نشست علمی روزانه آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی، پنج شنبه شب دوازدهم ماه مبارک رمضان سال 1446 برگزار شد، در این نشست هم‌چون جلسات پیشین، ایشان به سوال‌های حاضران در جلسه، پیرامون مسائل مختلف فقهی پاسخ دادند.
آیت الله العظمی شیرازی در شرح مفهوم اصول عملیه فرمودند: اُصول عَمَلیّه مجموعه قواعدی است که هنگام شک، حکم شرعی و وظیفه عملی فرد را مشخص می‌کند و او را از تحیر و بلاتکلیفی رها می‌سازد.
معظم له در ادامه فرمودند: کاربرد اصل عملی که به آن دلیل فقاهتی نیز گفته می‌شود در جایی است که فقیه بعد از جستجو در ادله شامل قرآن کریم، روایات معصومین علیهم السلام، عقل، اجماع، حکم شرعی را نمی‌یابد؛ لذا در این موارد از طرف شارع، اصولی تعیین شده که وظیفه او را در مقام عمل روشن می‌کند.
ایشان هم چنین تاکید فرمودند: اصول عملیه یا در تمام ابواب فقه به کار می‌روند، مانند اصل برائت، احتیاط، تخییر و استصحاب، یا مانند اصالة الطهارة و اصالة الصحة در بخشهای خاصی از فقه کاربرد دارند.
آیت الله العظمی شیرازی در ادامه فرمودند: بنا بر نظر علمای شیعه در علم اصول فقه، اگر فقیه و یا مکلف پس از مراجعه به منابع فقه، وظیفه شرعی خود را به دست نیاورد و دچار ابهام و شک شد، باید از اصول عملیه استفاده کند.
