وابستگی 92 درصدی اقتصاد ایران به چین، همراه با تخفیف‌های سنگین نفتی و شرایط تحمیلی، نگرانی‌هایی درباره آسیب‌پذیری بیشتر اقتصاد کشور ایجاد کرده است.
کارشناسان هشدار می‌دهند که این وضعیت آینده اقتصادی ایران را به خطر می‌اندازد.
وابستگی روزافزون اقتصاد ایران به چین نگرانی‌های زیادی را در میان کارشناسان اقتصادی ایجاد کرده است.
بر اساس گزارش‌ها، حدود 92 درصد از صادرات نفت ایران به چین ارسال می‌شود، و این در حالی است که ایران ناچار است برای جذب مشتری در شرایط تحریم، تخفیف‌های سنگینی تا 30 درصد ارائه دهد.
این وابستگی نه تنها به کاهش درآمدهای ارزی منجر شده بلکه به طور چشمگیری آسیب‌پذیری اقتصاد ایران را افزایش داده است.
کارشناسان هشدار می‌دهند که این وضعیت به نوعی «استعمار اقتصادی» شبیه شده و ممکن است در آینده بیشتر منافع ایران را به نفع چین به خطر اندازد.
از سوی دیگر، مشکلات ساختاری در سیاست‌گذاری اقتصادی داخلی نیز بر وخامت وضعیت افزوده است.
کارشناسان اقتصادی معتقدند که دولت ایران فاقد برنامه‌ریزی بلندمدت برای توسعه است و بسیاری از تصمیمات اقتصادی به‌طور مقطعی اتخاذ می‌شوند.
این در حالی است که کسری بودجه، افزایش هزینه‌های جاری و تورم فزاینده فشار مضاعفی بر مردم وارد کرده است.
همچنین، به گفته کارشناسان، بودجه ۱۴۰۴ ایران در شرایطی تنظیم شده که به نظر می‌رسد تنها برای جبران کسری بودجه و هزینه‌های جاری باشد و نه برای پروژه‌های توسعه‌ای.
در نهایت، اگر ایران نتواند به اصلاحات اساسی در سیاست‌های اقتصادی و کاهش وابستگی به کشورهایی مانند چین دست یابد، چالش‌های اقتصادی همچنان ادامه خواهد یافت و تاثیرات منفی آن بر زندگی مردم و اقتصاد کشور بیشتر خواهد شد.
