روهینگیایی‌ها که به‌دلیل خشونت‌های نظامی در میانمار و شرایط نامساعد در اردوگاه‌های بنگلادش، ناچار به فرار به مالزی شده‌اند، اکنون با چالش‌های جدی در این کشور مواجه‌اند.
عدم دسترسی به خدمات بهداشتی، آموزشی و اشتغال، این گروه را در معرض خطرات جدی قرار داده و سازمان «پزشکان بدون مرز» تلاش می‌کند تا با ارائه خدمات پزشکی و روانی، به بهبود وضعیت آن‌ها کمک کند.
روهینگیایی‌ها، حتی در شرایط تبعید در مالزی، با مشکلات فراوانی روبرو هستند که شامل دسترسی محدود به خدمات بهداشتی، آموزش و اشتغال می‌شود.
در ایالت پنانگ، سازمان «پزشکان بدون مرز» به ارائه خدمات پزشکی، روانی و انسانی به این پناهجویان می‌پردازد.
در حال حاضر، حدود ۲۰۰ هزار روهینگیایی در مالزی زندگی می‌کنند و نداشتن وضعیت قانونی، آن‌ها را در معرض خطرات جدی مانند استثمار و کار سیاه و بازداشت قرار می‌دهد.
بسیاری از پناهجویان با مشکلات روحی ناشی از ناامیدی و شرایط سخت زندگی مواجه‌اند.
دکتر سایشادری کومارگورو از «پزشکان بدون مرز» می‌گوید: «بیشتر بیماران ما دچار مسائل روانی هستند».
همچنین، شرایط بهداشتی نامناسب و شیوع بیماری‌های عفونی مانند سل و سرخک به مشکلات این جامعه افزوده است.
تعداد روهینگیایی‌هایی که برای رسیدن به مالزی از سفرهای دریایی خطرناک استفاده می‌کنند در حال افزایش است و در سال ۲۰۲۳، بیش از چهار هزار و ۴۰۰ نفر به این کشور رسیدند.
بسیاری از این افراد تجربیات تلخی را در طول سفر خود تجربه کرده‌اند و با واقعیت‌های ناامیدکننده در مالزی روبرو می‌شوند.
حضور کارکنان داوطلب روهینگیایی در خدمات «پزشکان بدون مرز» به فهم بهتر مشکلات جدیدی که به این کشور می‌آیند کمک می‌کند.
در مجموع، وضعیت روهینگیایی‌ها در مالزی نیاز به توجه و حمایت جدی از سوی جامعه جهانی دارد.
