بر اساس مطالعه‌ای که توسط شورای مشورتی اقتصادی نخست‌وزیر هند منتشر شده، سهم جمعیت اکثریت هندوهای کشور هند بین سال‌های ۱۹۵۰ تا ۲۰۱۵ به میزان ۷.۸۱ درصد کاهش یافته، در حالی که جمعیت مسلمانان در این دوره ۴۳.۱۵ درصد افزایش یافته است.
در این پژوهش که تحت عنوان «سهم اقلیت‌های مذهبی: تحلیلی بین کشوری»، منتشر گردیده، سهم جمعیت هندو در کشور هند در این دوره با ۷.۸ درصد کاهش به ۷۸.۰۶ درصد رسیده است.
در مقابل، سهم جمعیت مسلمان و مسیحی به ترتیب با ۴۳.۱۵ درصد به ۱۴.۰۹ درصد و با ۵.۴ درصد به ۲.۳۶ درصد در دوره مشابه افزایش یافته است.
به طور مشابه، سهم جمعیت سیک و بودایی به ترتیب به ۱.۸۵ درصد و ۰.۸۱ درصد در مدت مشابه افزایش یافت.
با این حال، سهم چینی ها و پارسی ها در ترکیب جمعیت کاهش یافته و به ترتیب به ۰.۳۶ درصد و ۰.۰۰۴ درصد در سال ۲۰۱۵ رسیده است.
پژوهش انجام شده توسط این شورا بیانگر آن است که این شورا تلاش نکرده تا دریابد چرا این تغییرات رخ داده، بلکه فقط به اعداد و ارقام توجه نموده تا متوجه شود که آیا اقلیت‌ها در جامعه هند، کم و بیش شانس موفقیت برای حضور در پارلمان و نمایندگی را دارند؟
جامعه هند نشان داده که محیط مساعدی برای گسترش تنوع در آن وجود دارد، و ارتقای سطح زندگی بهتر برای بخش‌های محروم، بدون ارائه یک محیط پرورشی و حمایت اجتماعی از طریق رویکرد پایین به بالا امکان پذیر نیست، بنابراین تعجب آور نیست که برخی از اقلیت‌های قومی و مذهبی که در دیگر کشورهای همسایه دچار مشکل هستند، به اجبار روی به سوی هند می‌آورند.
این پژوهش هم‌چنین نشان داد که چندین کشور همسایه شاهد جهش در جمعیت جامعه اکثریت خود بوده اند، و همه کشورهای با اکثریت مسلمان به جز مالدیو شاهد افزایش سهم گروه مذهبی اکثریت بوده اند، و در میان پنج کشور با اکثریت غیر مسلمان، تنها سریلانکا و بوتان شاهد افزایش در سهم اکثریت جمعیت بوده‌اند.
توجه به تغییرات ترکیب جمعیتی در این کشورها به دلیل نزدیکی جغرافیایی آنها به هند، و هر گونه نوسان قابل توجه در جمعیت آنها، تأثیری شگرفی بر سیاست و استراتژی در هند دارد.
محققان این پژوهش ادعا می‌کنند که برخلاف تصور عمومی، اقلیت‌ها در هند نه تنها محافظت می‌شوند، بلکه در واقع در حال رشد هستند و این امر به ویژه با توجه به بافت وسیع‌تر آنان در کشورهای همسایه در جنوب آسیا که در آن ها دارای سهم اکثریت مذهبی هستند، قابل توجه است.
محققان در ادامه تاکید کرده‌اند که جمعیت اقلیت‌ها در کشورهایی مانند بنگلادش، پاکستان، سریلانکا، بوتان و افغانستان به طرز نگران کننده‌ای کاهش یافته است.
در سطح جهان نیز سهم اکثریت گروه‌های مذهبی تقریباً ۲۲ درصد کاهش یافته و ناهمگن‌تر شده است. و در قاره‌های بزرگ، با افزایش جمعیت آنها، گروه‌های مذهبی اکثریت، کاهش چشمگیری یافته‌اند.
این مطالعه افزود که مذهب مرتبط با گروه اکثریت در یک کشور نقش مهمی در کشورهایی دارد که تغییرات شدیدی را شاهد بوده‌اند، و از ۲۰ کشوری که بیشترین افزایش را در سهم اکثریت گروه‌های مذهبی بین سال‌های ۱۹۵۰ تا ۲۰۱۵ داشته‌اند، عمدتا کشورهایی هستند که مسیحیت یا گروه های مبتنی بر اسلام در آنها اکثریت گروه مذهبی بوده‌اند.
از سوی دیگر، این مطالعه اضافه کرد که اگر بر ۲۰ کشوری تمرکز کنیم که بیشترین کاهش را در سهم اکثریت گروه مذهبی داشته‌اند، تنها ۳ کشور دارای گروه‌های مسیحی یا اسلام‌محور به عنوان گروه مذهبی اکثریت بوده‌اند، و در ۱۶ مورد از این کشورها، آنیمیسم (روح پرستی)، آیین اکثریت بوده است.
