آیت الله العظمی شیرازی : برای پرداخت زکات دلیلی مبنی بر لزوم اجازه و پرداخت آن به امام معصوم علیه السلام وجود ندارد ، اما در رابطه با خمس دلیل وجود دارد که تمام آن باید به امام معصوم و در عصر غیبت به فقیه جامع الشرایط پرداخت گردد

نشست علمی روزانه آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی ، روز سه شنبه دوازدهم جمادی الثانی سال ۱۴۴۵ برگزار شد، در این نشست هم چون جلسات پیشین ، ایشان به سوال های حاضران در جلسه ، پیرامون مسائل مختلف فقهی پاسخ دادند.

آیت الله العظمی شیرازی در این نشست در رابطه با نحوه پرداخت خمس و زکات فرمودند : از آنجا که ما باید بر اساس ادله عمل نماییم ، در باب زکات ، دلیلی وجود ندارد که بایستی به امام معصوم علیه السلام داده شود ، فقط گفته شده که باید زکات را پرداخت کنید ، لذا در زمان ائمه علیهم السلام نیز این گونه نبوده است که برای پرداخت زکات ، از ائمه علیهم السلام ، اجازه بگیرند ، البته در زمان حکومت پیامبر اکرم و امیرالمومنین صلوات الله علیهما ، افرادی را می فرستادند که زکات بگیرند.

معظم له در ادامه فرمودند : اما در باب خمس آمده که تمام آن بایستی به امام معصوم علیه السلام پرداخت شود ، و امام معصوم هم نصف آن را که سهم امام است ، بنا به صلاحدید خودشان ، و نیم دیگر را به سادات نیازمند پرداخت می کردند.

ایشان در رابطه با حیطه اختیارات فقها در عصر غیبت فرمودند : تصرّفات فقهاء در امور مالی و وجوه شرعی، از باب ملکیّت نیست، بلکه مالک امام معصوم است که بنابر روایات شریفه: «له الزائد وعلیه المعوّض»، پس این وجوه و اموال همه اش ملک شخصی امام معصوم علیه السلام هستند، البتّه در عصر غیبت ، فقیه جامع الشرایط متصدّی این امر است.

آیت الله العظمی شیرازی در ادامه فرمودند : بر اساس روایت «له الزائد وعلیه المعوّض» ، اگر از سهم سادات چیزی اضافه آمد ، ملک امام معصوم علیه السلام می شود ، و اگر هم کم آمد ، امام علیه السلام ، از سهم امام ، که سهم خودش است ، به سهم سادات اضافه می نماید.

معظم له در رابطه با اختیارات فقها در عصر غیبت د رابطه با خمس و زکات فرمودند : در رابطه با خمس ، دلیل وجود دارد که در زمان غیبت امام معصوم علیه السلام ، فقیه جامع الشرایط همان گونه که در این روایت آمده : اَمَّا الْحَوادِثُ الْواقِعَةُ فَارْجِعوُا فیها اِلی رُواةِ حَدیثِنا، فَاِنَّهُمْ حُجَّتی عَلَیْکُمْ وَاَنَا حُجَّةُ اللّهِ عَلَیْهِمْ ، امّا در رویدادهای زمانه، به راویان حدیث ما رجوع کنید. آنان، حجت من بر شمایند و من، حجّت خدا بر آنانم» ، و هم چنین بر اساس روایات دیگر ، فقیه جامع الشرایط در حکم امام معصوم است ، لذا در رابطه با زکات ، هم چون زمان امام معصوم ، بدون اجازه فقیه می توان زکات را پر داخت نمود ، اما خمس را یا باید به فقیه جامع الشرایط داد ، و یا از او باید اجازه گرفت.

ایشان در ادامه فرمودند : پیغمبر خدا و امیرالمومنین ، گاهی اوقات ، خودشان زکات را پرداخت می کردند ، یعنی تکبر نمی کردند ، که دیگران زکات را به فقرا پرداخت کنند ، لذا گاهی خودشان هم می رفتند و به فقرا زکات پرداخت می کردند ، اما این بدان معنا نیست که پرداخت زکات ، و دادن آن به افراد مستحق ، به اجازه ی امام معصوم علیه السلام نیاز دارد ، اما در خمس دلیل وجود دارد.

آیت الله العظمی شیرازی در ادامه تاکید فرمودند : امام معصوم علیه السلام حق تصرف در خمس دارد ، اما مرجع تقلید و حاکم شرع ، حق تصرف ندارد مگر به مقدار نیازش ، فقط حق دارد که در مواردی که صلاح است مصرف کند ، اما امام معصوم علیه السلام ، حق تصرف دارد ، لذا بین امام معصوم علیه السلام و فقیه جامع الشرایط ، فروق وجود دارد.

معظم له در رابطه لزوم اعتقاد به توحید و نبوت و امامت ، فرمودند : امیرالمومنین صلوات الله به نص قرآن کریم ، نفس رسول الله صلی الله علیه و آله هستند ، و امیرالمومنین در اولین سخنرانی امیر المومنین پس از خلافت ظاهری که پس از ۲۵ سال از شهادت رسول خدا و خانه نشینی ، مردم با آن حضرت بیعت کردند ، فرمودند : همان گونه که خدای عزوجل توحید را بدون نبوت قبول نمی کند ، یعنی اگر کسی بگوید خدایا من تو را قبول دارم و تو یکتا و عادل هستی و به تمام صفات تو شهادت می دهم اما پیغمبر خدا را قبول ندارد ، خدا می گوید من این توحید را قبول ندارم ، و کذلک اگر کسی توحید و نبوت را قبول دارد اما ولایت را قبول ندارد ، باز هم خدا می گوید این را من نمی خواهم ، یعنی این سه با هم هستند.

ایشان در ادامه فرمودند : بدون نبوت ، توحید از سوی خدای متعال پذیرفته نمی شود و بدون امامت هم توحید و نبوت از سوی خدای متعال پذیرفته نمی شود ، یعنی این سه با هم هستند ، و به تنهایی خدای متعال ، هیچکدام را قبول نمی کند.

آیت الله العظمی شیرازی هم چنین تاکید فرمودند : لذا بر همه واجب کفایی است و تا زمانی هم که به اندازه کافی وجود ندارد ، واجب عینی است که مردم را به توحید و نبوت و امامت ، با هم دعوت کنیم.

معظم له در رابطه خواندن قرآن با صدای زیبا فرمودند : صدای زیبا در خواندن قرآن و مرثیه ها ، ممدوح است ، و آنچه که در در سوره مومنون آمده است : قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ ، الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ ، وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ ، به راستى كه مؤمنان رستگار شدند ، همانها كه در نمازشان فروتنند ، و آنان كه از کار بيهوده رويگردانند ، شامل هر صدای زیبایی نمی شود.

ایشان در ادامه تاکید فرمودند : لغو به چیزی گفته می شود که موجب طرب شود ، و این گونه تفسیر شده که موجب لهو و لعب گردد ، و گرنه صدای زیبا مطلوب است ، و اشکالی ندارد ، و اتفاقا توصیه شده که انسان با صدای زیبا قرآن را بخواند.

آیت الله العظمی شیرازی در رابطه حکم صدای زن فرمودند : نه بر خود زن حرام است که صدای او را اجنبی بشنود و نه بر اجنبی حرام است که آن را بشنود ، فقط در قرآن در آیه ۳۲ سوره ی احزاب آمده است : فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ ، پس زنهار نازک و نرم (با مردان) سخن مگویید.

معظم له در ادامه فرمودند : لذا اگر صدای زن عادی باشد و خضوع در کلام وجود نداشته باشد ، اشکالی ندارد ، و نه آنکه آن را نازک کند ، آن گونه که در قرآن آمده است ، و موجب برانگیخته شدن شهوت مردان شود ، در این صورت ، این کار ، هم بر مرد و هم بر زن حرام است.

سایر موارد فقهی مطرح شده در این نشست علمی توسط آیت الله العظمی شیرازی به این شرح بود : توصیه به خواندن زیارت عاشورا و حدیث کساء ، حکم وارد کردن ضربه آرام و از روی مزاح ، معنای عسر و یسر در قرآن کریم ، معنای سجده و سکینه ، و توصیف کسانی که اذان می گویند و وضعیت آنان در آخرت ، از دیگر مواردی بود که در این نشست علمی توسط آیت الله العظمی شیرازی به آن ها اشاره و یا پاسخ داده شد.

لازم به ذکر است که سلسله نشست‌های علمی آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی به صورت روزانه در بیت معظم له در شهر مقدس قم خیابان چهارمردان کوچه ۶ راس ساعت ۱۱ به وقت محلی برگزار می‌شود و شما می‌توانید به صورت مستقیم از شبکه امام حسین علیه السلام ماهواره یاهست فرکانس ۱۲۰۷۳ بیننده این نشست علمی باشید.